مادرانه

خدایـــــــــــــا ...!

اگه یه روز فراموش کردم خدای ِ بزرگـــــــــــــی دارم ...

تو فرامـــــــــــــوش نکن که بنده کوچکـــــــــــــی داری ...

با نوازشی و یا شاید تلنگری آرام

 وجودت را ،همراهیت را ، مهربانی و بزرگی ات را برایم یادآور باش.....

سلام پسرم

ببخش منو . چون این روزها از سخت ترین روزهای زندگیته و من میبینم که

داری مرد شدنو تمرین میکنی . 

میبینم که داری با خواسته هات مبارزه میکنی و تلاش میکنی تا از چیزی که از بدو تولدت همراهت بوده ،  چیزی که خیلی خیلی دوسش داری فاصله بگیری.

ببخش منو به قول خودت « مامان جونی خوشگل من »

درسته که  یه کوچولو از من فاصله گرفتی ..... دیگه نمیتونی بهم بچسبی و جی جی بخوری ... و با چشمهای خوشگلت تو چشمهام زل بزنی وبازی کنی ... من برات  شعر بخونمو تو با دهان پر فقط آهنگ بزنی و ادا  دربیاریم ....درسته که چند شبه نمیتونی راحت بخوابی و همش گریه میکنی ...

ولی بدون که اینهم یه مرحله از زندگیه که باید پشت سر گذاشته بشه 

تمام تلاش من اینه که شما عذاب نکشی و این روزها برات راحتتر بگذره بخاطر همین شب بیداریها ... .راه رفتنهای شبانه و چرت زدنهای صبح فردا تو اداره  و ..و...و ... رو به جون میخرم تا شما به وضع جدید عادت کنی

منتی سرت نیست عزیز مامان

وظیفه مادری منه . مثل  مادر خودم و همه مادرهای مهربون دنیا .

منو بابایی برات آرزوی موفقیت و پیروزی داریم پسرم.